Και ευτυχισμένος ο Νέος Χρόνος!

νυχτες

εγειρα προσποιουμενος ανηθικοτητα
ορθωσα αναστημα στα πρεπει
νυχτες ολακερες ξαγρυπνησα


με ειδα συξιλο  στην τολμηρη σου υπερβαση
με αρνηθηκα με μισησα 
μα  βλακωδως αφεθηκα στο θανατηφορο τυλιγμα
στο ερεβος στην καταχνια της αβεβαιοτητας

Στιγμες

Αγαπω τις στιγμες που τα ματια σου κοιτουσαν τα μου...Ηταν οι μονες αληθινες!