Ήρθε κι έφυγε..

Πώς έχει περάσει τόσο γρήγορα ο καιρός..
Δεν είναι και λίγα αυτά τα χρόνια.

Την τελευταία φορά που ήρθα να σε δω, σου είπα λίγες μέρες πριν φύγω: "Το Φεγγάρι θα έρθει και θα με πάρει από σένα". Τότε δεν πρόσεξες τι είπα. Μέχρι που ήρθε η μέρα εκείνη..

Από τότε, κάθε φορά που έχει Πανσέληνο σκέφτομαι τον λόγο που ήρθε, τι θέλει να πάρει;
Πήρε εμένα μακρυά σου. Τις νύχτες μας, τις βόλτες μας. Τώρα ήρθε να πάρει τι;

Φοβάμαι να στοιχηματίσω πως θα έρθει να πάρει και εσένα.. Δεν θέλω να σκέφτομαι έτσι.
Καμμιά φορά νοιώθω σαν τους νομάδες, που όλα και τα πάντα τα έχουν για γρουσουζιά. Νομίζω ότι όταν θα έχει Πανσέληνο, θα έρθει για να πάρει εσένα μακρυά μου.

Τώρα το Φεγγάρι έχει γίνει πια μισό. Η ώρα είναι 1:44, 11 Ιουνίου..
Ίσα που φωτίζει την θάλασσα.. Η θέα από το παράθυρό μου είναι πολύ όμορφη. Θα σου στείλω και φωτογραφία να δεις τι βλέπω.

Δεν είναι ότι παραπονιέμαι.
Απλά μου λείπεις πολύ..