Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009

Αναμνήσεις... (1ο μέρος)

Ήταν καλοκαίρι, πριν από πολλά χρόνια... μεγάλη παρέα, παιδιά γύρω στα 16. Έφηβοι με την λαχτάρα της ζωής και του έρωτα στην ψυχή μας.
Εμφανίστηκες ένα βράδυ ξαφνικά, μας συστήθηκες... θα παραθέριζες πλέον μαζί μας... σήκωσα την λάμπα και σε κοίταξα. Δεν ήξερα τότε, δεν μπορούσα να φανταστώ όλα αυτά που θα γινόντουσαν... μακάρι να γνώριζα, θα είχα κάνει τόσα πράγματα διαφορετικά!
Από εκείνη την ημέρα όλα άλλαξαν. Όχι δεν σε είχα δει ερωτικά, το ήξερες... ότι τότε δεν γινόταν, υπήρχε κάτι άλλο, ένας έρωτας που θα κατέστρεφες στο διάβα σου.
Ήρθες δίπλα μου σαν φίλος καλός, με ατέλειωτες συζητήσεις κάτω από το φως των αστεριών. Δεν ζητούσες τίποτα μόνο μ' άκουγες ενώ ο άλλος ζητούσε τα πάντα. Δεν πίεζες, τα λόγια κυλούσαν μόνα τους από μέσα μου και εσύ μου το ανταπέδωσες με τα δικά σου λόγια... χείμαρρος της ζωής σου και των συναισθημάτων σου.
Μάθαμε τα πάντα ο ένας για τον άλλον... δεν χρειαζόταν να πω τίποτα στο τέλος, τα καταλάβαινες όλα με την πρώτη ματιά. Ένα όμως δεν μπορούσες να καταλάβεις... γιατί δεν τον άφηνα, γιατί δεν ερχόμουν δίπλα σου. Έμενα στο ψέμα ενώ εσύ ήσουν η αλήθεια, έμενα στον μονόπλευρο έρωτα ενώ εσύ ήσουν η αγάπη, έμενα στην τρικυμία ενώ εσύ ήσουν η γαλήνη... όχι δεν καταλάβαινα τότε, αλλά σύντομα όλα θα άλλαζαν. θα γινόντουσαν όνειρο με μας πρωταγωνιστές και μια κρυφή αγάπη που θα γέμιζε τον κόσμο μας και μια μοίρα αποφασισμένη να γκρεμίσει τα πάντα...
(...συνεχίζεται)

Η ιστορία είναι αληθινή.

12 σχόλια ερωτευμένων/αγαπημένων:

neni είπε...

Κολλητούλα μου,βάλε όλη την ιστορία και μην μας κρατάς σε αγωνία.Είναι τόσο υπέροχη..

eirini είπε...

@Νενάκι μου είναι μια τόσο μεγάλη ιστορία, με πολύ συναίσθημα και δεν θέλω να σας κουράσω...
Δεν το κάνω επίτηδες απλά έτσι το νιώθω! Δεν θα έχει μόνο μια συνέχεια αλλά κι άλλες.
Δεν έχει happy end αλλά έτσι είναι η ζωή...
Υπομονή και δεν θα χάσεις...

lena_zip είπε...

Ακόμα και αν δεν έχει happy end, και μόνο που υπήρξε, είναι υπέροχο και ανεκτίμητο.

eirini είπε...

Λενάκι μου σ'ευχαριστώ! Είναι πράγματι ανεκτίμητο και γιαυτό το λόγο, παρόλο που το τέλος του είναι πολύ άσχημο, μπορώ τώρα να το διηγούμε...
Φιλάκια!

Σταλαγματιά είπε...

Ειρήνη μου μακάρι να ξέραμε εκ των προτέρων κάποια πράγματα,
όλα θα ήταν διαφορετικά και η ζωή μας θα ήταν άλλη.
Τα μάτια μας δεν θα δάκριζαν για ανθρώπους που δεν μας ένιωσαν και η καρδιά μας δεν θα χτυπούσε δυνατά για λάθος λόγους.
Ελπίζω πάντα σε αυτό που λένε, καλύτερα αργά παρά ποτέ.

Θα περιμένω την συνέχεια της ιστορίας σου!

xaroylita είπε...

Eίμαι πολύ περίεργη να διαβάσω όλη την ιστορία.. Πόσο μοιάζουμε τελικά όλοι. Σαν να ζούμε τις ίδιες ιστορίες με διαφορετικά πρόσωπα..

Καλή σου μέρα κουκλίτσα μας.. Φιλιά.

moments collector είπε...

Ειρηνάκι μου πιστεύω πως ακόμα κι αν ήξερες τις συνέπειες τον ίδιο δρόμο θα ακολουθούσες.Πράγματα που είναι να γίνουν θα γίνουν.Πόσες φορές δεν ακούμε το ένστικτό μας για κάτι και μεις εκεί...στη φωτιά μέσα να μπούμε.Έτσι είναι η ζωή,έτσι είναι και ο έρωτας.Περιμένω τη συνέχειααα

eirini είπε...

@Αναστασία μου πολύ σωστά τα λόγια σου! Να σου πω όμως ότι στην συγκεκριμένη ιστορία το πρόσωπο ήταν σωστό, η χρόνική στιγμή όμως ήταν λάθος καθώς και ο παράγοντας μοίρα που πολλές φορές έχει άλλα σχέδια για μας...
Νομίζω ότι η συνέχεια θα σε συγκινήσει ιδιαίτερα ίσως και να σε στεναχωρήσει, αλλά αυτό είναι το παιχνίδι της ζωής!
Φιλάκια πολλά!

@Χαρουλίτα μου ο λόγος που δεν έβαλα όλη την ιστορία είναι για να μην σας κουράσω. Άλλωστε είναι πολύ μεγάλη και δεν θα μπορούσα να εκφράσω σε μια μόνο ανάρτηση όσα θέλω. Η συνέχεια πάντως θα αποζημιώσει την αναμονή σου! Το τέλος δεν είναι ευχάριστο αλλά και μόνο που είναι αληθινό αξίζει να ειπωθεί! Σε φιλώ γλυκά!!!

@Νάντια μου έχεις πολύ δίκιο... μόνο που στην συγκεκριμένη ιστορία τον ρόλο της φωτιάς τον παίζει η μοίρα. Ναι... ότι είναι να γίνει θα γίνει, αυτό πιστεύω κι εγώ και στην συγκεκριμένη ιστορία το καλό που προκύπτει είναι ένας έρωτας που θα κρατήσει πέρα από αυτό τον κόσμο... Η συνέχεια (ή οι συνέχειες!) είναι πολύ γλυκιά και πικρή ταυτόχρονα!
Φιλάκια πολλά και σε σένα!

SummerDream είπε...

Πάντα τα καλοκαίρια δημιουργούν τις πιο απίθανες ιστορίες αγάπης, τα πιο απίθανα σενάρια ζωής, που τελικά δεν έρχονται πάλι πίσω. Η ιστορία σου θυμίζει την δική μου. Περιμένω την συνέχεια!

eirini είπε...

@Summer dream έτσι είναι! Τα καλοκαίρια "φέρνουν" αγάπες που δύσκολα ξεχνιούνται...
Στο τέλος της ιστοσρίας μου θα μου πεις αν μοιάζει με την δική σου! Εύχομαι όμως να μην μοιάζει γιατί το φινάλε είναι άσχημο...
Πάντως αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω θα ήθελα να το ξαναζήσω παρά το άσχημο φινάλε! Σε φιλώ!

SummerDream είπε...

Η ιστορία μου είναι ήδη αναρτημένη στο blog μου. Αν έχετε διάθεση να την διαβάσετε απ'την αρχή μέχρι το τέλος της, περάστε μια βόλτα! Είναι ευπρόσδεκτη όλη η παρέα σας!

:D

eirini είπε...

@Έρχομαι summer dream!
Είμαι περίεργη!