Οι δρόμοι είναι ήδη χαραγμένοι.
Τα μονοπάτια γνώριμα.
Τι να σου πω και τι να πεις!!
Τα είπανε άλλοι για μας
Και είναι αργά…
Είναι αργά πια,
Μ΄ακούς;
Μην γυρίσεις το βλέμμα.
Για κάποιους το φως θα είναι πάντοτε θολό.
Ούτε λεπτό μη με κοιτάξεις καθώς θα χάνομαι.
Ότι θ΄αφήσω πίσω μου είναι ότι μου χάρισες
Κι ότι θα πάρω φεύγοντας είναι ότι έχω κερδίσει….
Μόνο τα βράδια να γυρίζεις πίσω,
να με παίρνεις αγκαλιά και να μου ψιθυρίζεις,
γιατί φοβάμαι,
όταν πέφτει το σκοτάδι τρομάζω,
σε θέλω δίπλα μου,
ν'ακούω τον ρυθμό της ανάσας σου,
τον χτύπο της καρδιάς σου.
Και εκείνη την μυρωδιά από το κορμί σου...
τα βράδια...
να γυρίζεις...
τ βράδια...
μην μ'αφήνεις...
Anastasia....
8 σχόλια ερωτευμένων/αγαπημένων:
Tα μονοπάτια γνώριμα.. Για όλους. Τί όμορφα λόγια. Της καρδιάς.
Καλή σου μέρα.
Δυο μάτια αινιγματικά γυναίκας και παιδιού
Δύο μάτια λαμπερά,αστρφτερά,γατίσια
Ξηλώθηκαν απόψε τ'αστέρια τ'ουρανού
Καρφώθηκαν στο βλέμμα σου και έχει μαγείας περίσσεια.
Καλημέρα,χάρηκα που σας βρήκα
Πόσο όμορφα λόγια. Και αληθινά!
...να με παίρνεις αγκαλιά και να μου ψιθυρίζεις... Τι όμορφο συναίσθημα πραγματικά!
@ Γλυκιά μου xaroylita,
σ'ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!!
Γλυκό φιλί!
@ outcast poetry,
δυο μάτια γεμάτα όνειρα,
γεμάτα από την λάμψη των άστρων
και ύστερα σιωπή!!
Πόσο πονάει ακόμη η σιωπή....
Καλώς ήρθες!!
@ lena-zip,
το μόνο που έχει αξία...μια αγκαλιά και ο ρυθμός της ανάσας εκείνου...
Καλό ξημέρωμα καλή μου Λένα!
Αναστασία μου, ακριβώς αυτά που νιώθω κι εγώ.. Απο τη μια θέλω να τον σπάσω στο ξύλο κι απο την άλλη...
Φιλάκια!!
Έρωτας Χριστίνα μου...έρωτας!!
"Για κάποιους το φως θα είναι πάντοτε θολό."
Αυτός, μάλιστα, είναι στίχος! Μπράβο Αναστασία. Γνώμη: να είσαι πιο αφαιρετική. Μην το πλαταίνεις τόσο πολύ και θα δεις, θα φράψεις διαμάντια!
Φιλιά.
Πάνο Σ΄ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις !!
Θα τις έχω υπόψη μου .
Καλό μεσημέρι
Δημοσίευση σχολίου