Οι λέξεις δεν έρχονται, οι σκέψεις ταξιδεύουν..
Κάτι απ'τα παλιά θυμάμαι κι ελπίζω σύντομα να φέρω νέα..
Κάτι απ'τα παλιά θυμάμαι κι ελπίζω σύντομα να φέρω νέα..
Είμασταν βράδυ αγκαλιασμένοι
κι απο τον κόσμο ξεχασμένοι,
και με τον ήχο της κιθάρας
ξενυχτούσαμε....
Γράφαμε ονειρα, σ'ατέλειωτα τραγούδια
και τη ζωή μας αγαπούσαμε..
Μα σαν έφευγε το βράδυ κι ήταν μέρα
και τα όνειρα σκορπίζαν στον αέρα,
Σαν ο ήχος της κιθάρας σταματούσε
και η μελωδία της σιωπής ηχούσε...
Εσύ χανόσουν..
Του βουνού την κορυφή ν'αναζητήσεις
και μιάς άλλης την καρδιά να κατακτήσεις!!!
5 σχόλια ερωτευμένων/αγαπημένων:
Όμορφο αλλά στενάχωρο βρε Χαρουλίτα... μόλις χάθηκε η μαγεία, να χαθεί κι αυτός; Μήπως δεν την ένιωσε ποτέ του;
Δεν τις θέλω τέτοιες βραδιές...
Συμφωνώ με την Ειρήνη.Πολύ στενάχωρο.Τα όνειρα ποτέ δεν σκορπίζονται στον αέρα.Μόνο αυτά μένουν...φιλί
@ eirini: Σκέψεις είναι καλή μου. Άλλες φορές χαρούμενες άλλες φορές όχι.. Ούτε εγώ τις θέλω τέτοιες βραδιές.. Σε ευχαριστώ για το σχολιάκη σου.. Φιλί.
@ Nandia: Στενάχωρο πολύ εεε.. :((
Μεταφορικά το έγραψα.. Αλλά μάλλον το κατάλαβες.. Μόνο αυτά μένουν. Συμφωνώ.. Φιλί και για σένα.
Όπου και αν έχει πάει ο ένας ή ο άλλος κάτι πάντα έχει μείνει και από τις δύο πλευρές στον ίδιο χώρο,στους ίδιους τόπους..
Στενάχωρο,αλλά αληθινό..
@ Neni: Είναι φορές που η καρδιά πονάει.. Το ξέρεις.. Και αυτά που λεει είναι αληθινά. Στενάχωρα μέν αλλά αληθινά. Σε φιλώ γλυκά...Και συμφωνώ μαζί σου..
Αυτό το τραγούδι που παίζει στο ραδιάκι μας, το αφιερώνω σε όλους...
Καλό Σαββατοκύριακο.
Δημοσίευση σχολίου